Rehabilitacja

Chcesz zwalczyć przewlekły ból, a może doznałeś urazu który przyczynił się do powstania dysfunkcji w obrębie narządu ruchu?
Najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie i usunięcie przyczyny dolegliwości, co spowoduje poprawienie jakości codziennego życia oraz odzyskanie i poprawienie poprzedniej sprawności fizycznej danego miejsca. Szeroko pojęta rehabilitacja w Bio Life Medicine to zakres najnowocześniejszych metod terapeutycznych dobranych indywidualnie do potrzeb pacjenta.

Co leczymy:

• bóle kręgosłupa, dyskopatie,
• rwę kulszową, udową
• bóle mięśniowo-stawowe,
• zespoły rzekomokorzeniowe (np. zespół mięśnia gruszkowatego).
• bóle ramienia, łokcia i nadgarstka,
• zespół górnego otworu klatki piersiowej,
• bóle biodra, kolana i stopy,
• bóle szyi i karku,
• dysfunkcje spowodowane stresem
• kontuzje sportowe,
• bóle przeciążeniowe,
• zmiany zwyrodnieniowe
• stany pourazowe,
• dolegliwości w obrębie miednicy i stawów krzyżowo biodrowych,
• stany po złamaniach zwichnięciach i skręceniach stawów.

Metody, które stosujemy:

Osteopatyczna diagnostyka i leczenie kręgosłupa – jest to terapia w koncepcji Osteopatycznej. Polega na podejściu holistycznym do problemu dysfunkcji kręgosłupa. Do analizy problemu pacjenta bierze się pod uwagę zaburzenie układu mięśniowo-powięziowego, stawowego a także trzewnego. Fizjoterapeuta posługuje się w leczeniu technikami takimi jak:

• globalne i specyficzne techniki powięziowe,
• techniki aktywnego i biernego rozluźniania,
• techniki easy/baind,
• mobilizacje stawowe czynne i bierne,
• techniki harmoniczne,
• manipulacje kręgosłupa,
• techniki wisceralne (na: nerki, wątroba, żołądek, okrężnica wstępująca i zstępująca, esica i kątnica).

Rozluźnienie mięśniowo-powięziowe (MR) – Jedna z najnowszych metod terapeutycznych w leczeniu tkanki miękkiej. Celem rozluźniania mięśniowo-powięziowego, nazywanego “uwalnianiem” mięśniowo-powięziowym, jest usunięcie restrykcji tkankowych w ciele.
W rozluźnianiu mięśniowo-powięziowym nie koncentrujemy się na miejscu bólu lecz na zaburzeniach w układzie powięziowym. Podstawą tej terapii jest badanie palpacyjne i techniki manualne wykonywane z dostosowaniem się do stanu klinicznego pacjenta. Rozluźnianie mięśniowo-powięziowe to jedna z bezpieczniejszych technik, która zapewnia subtelność pracy z pacjentem i pozwala na bieżącą obserwację reakcji ze strony układu nerwowego chorego. Rozluźnianie mięśniowo- powięziowe z powodzeniem można wykorzystać w stanach ostrych oraz u pacjentów o dużej bolesności i wrażliwości uciskowej tkanek.

FDM – Fascial Dystortion Model (Model zniekształcenia powięzi) – Jest to jeden z najnowszych modeli terapeutycznych, twórcą był amerykański osteopata dr Stephan Typaldos. FDM posiada swoją własną koncepcję terapeutyczną jak i diagnostyczną w zaburzeniach układu powięziowego. Techniki które są wykonywane w modelu często prowadzą do dużej poprawy lub całkowitego usunięcia zaburzeń. Dr Typaldos zaobserwował, że pacjenci z różnymi diagnozami podczas opisywania swoich dolegliwości korzystają z tych samych gestów oraz słów. Na tej podstawie stwierdził, że przyczyną tego zjawiska jest sześć różnych zniekształceń powięzi, różniących się między sobą. Wyróżniamy dystorsje takie jak:

• taśma spustowa,
• przepuklina punktu spustowego,
• dystorsja kontinuum,
• dystorsja fałdu,
• dystorsja cylindryczna,
• fiksacja tektoniczna.

Techniki aktywnego rozluźnienia– Zadaniem techniki jest likwidacja napięcia powstałego w obrębie tkanek miękkich, do których należą m.in. sklejenia, zrosty łącznotkankowe, nadmierne napięcie mięśniowe. Powyższa technika niejednokrotnie łączona jest z techniką MET oraz MR.

Wyróżnić możemy trzy rodzaje technik aktywnego rozluźniania|:

1. pasywna,
2. aktywna,
3. w pozycji obciążenia stawów.

Techniki energii mięśniowej (MET) – Techniki znane są z wykorzystania ich w osteopatii, ortopedii czy chiropraktyce. Podczas terapii pacjent bierze czynny udział w likwidowaniu zaburzeń w tkankach miękkich. Poprzez wywieranie odpowiedniego oporu w celu uniemożliwienia ruchu w stawie, wywołanie mechanizmów odruchowych. W rezultacie dochodzi do zmniejszenia napięcia w obrębie mięśnia bądź grupy mięśni i ich powięzi.

Masaż tkanek głębokich (MTG) – Jest to jedna z metod terapii która koncentruje się na powrocie prawidłowego napięcia tkanek głębokich. Usunięcie wszelkich dolegliwości bólowych, poprawy elastyczności, giętkości oraz przywrócenie poprawnej ruchomości tkanek może dojść poprzez zastosowanie rozluźnienia, rozciągnięcia czy usunięcie zrostów. Nieodłącznym elementem masażu tkanek głębokich jest ocena funkcjonalna pacjenta, ocena układu mięśniowo-powięziowego oraz zastosowanie odpowiedniej techniki, której czas, siłę i kierunek wyznacza informacja zwrotna płynąca z ciała pacjenta. Pacjent, który jest poddawany zabiegowi, aktywnie uczestniczy w terapii, wykonuje (na polecenie terapeuty) odpowiednie ruchy, które zwiększają efekt rozluźnienia tkanek.

Instrument Assisted Soft Tissue Mobilization (IASTM) – Metoda terapeutyczna wykorzystuje specjalnie zaprojektowanie narzędzie z stali chirurgicznej. Podczas wykonywania terapii IASTM narzędzie rezonuje i dostarcza informacje czuciowe terapeucie. Dzięki temu terapeuta ma możliwość dokładnego diagnozowania i skutecznego leczenia obszarów, wykazujących cechy zwłóknienia tkanki miękkiej lub chronicznego zapalenia.

Manipulacja Powięzi (Fascial Manipulation)- twórcą metody jest włoski fizjoterapeuta Luigi Stecco. Przez 40 lat praktyki zawodowej i dogłębnej analizie anatomii oraz fizjologii ludzkiego ciała opracował metodę o bardzo dużej skuteczności w leczeniu dolegliwości bólowych narządu ruchu.

FM polega na całościowej analizie układu powięziowego poprzez ocenę postawy
i rozłożenia napięć w ciele. Głównym narzędziem diagnostycznym jest testowanie ruchowe oraz palpacja określonych punktów znanych jako: CC (centra koordynacji) i CF (centra fuzji). Autor zauważył, że pewne miejsca w ciele wykazują dużą bolesność dotykową, jeśli konsystencja tkanek w tym obszarze jest zmieniona, a przywrócenie prawidłowego ślizgu między tymi tkankami wywołuje reakcje w odległych obszarach ciała.

Metoda podkreśla całościowe podejście do ciała, traktując jego segmenty jako pojedyncze ogniwa łańcucha tkankowego, którego ciągłość zapewnia powięź. W wyniku powtarzających się przeciążeń statycznych i dynamicznych, urazów czy stanów zapalnych dochodzi do densyfikacji powięzi w konkretnych obszarach. Densyfikacja powięzi polega na zwiększaniu gęstości substancji międzykomórkowej i zmianie orientacji włókien kolagenowych z ewentualnym wzrostem ich liczby. Zdensyfikowane punkty nie spełniają właściwie swojej roli koordynacyjnej, w związku z czym powięź nie jest w stanie prawidłowo wydłużać się i dostosowywać do napięć pochodzących z włókien mięśniowych przebiegających pod nią. W efekcie tego pojawia się ból, ograniczenia ruchomości czy spadek siły mięśniowej.

Po zdiagnozowaniu zaburzenia w jednostkach mięśniowo-powięziowych, terapeuta stosuje techniki manipulacji powięzi polegające na wprowadzeniu zewnętrznego bodźca w postaci tarcia i uzyskaniu miejscowego stanu zapalnego. Ma to na celu przywrócić odpowiednią funkcję w obrębie tkanek, a co za tym idzie zmniejszyć dolegliwości ze strony układu ruchu.

Manipulacja Powięzi przeznaczona jest dla osób borykających się z:

• dolegliwościami bólowymi aparatu ruchu
• wszelkimi ograniczeniami ruchomości
• zaburzeniami posturalnymi, wadami postawy
• urazami i przeciążeniami układu kostno- stawowego i mięśniowego
• objawami zmian zwyrodnieniowych (szumy uszne, trzaski itp.)
• stanami pourazowymi,
• cieśnią nadgarstka, łokciem tenisisty i golfisty,
• bolesnymi miesiączkami,
• obrzękami kończyn.